czwartek, 12 lutego 2015

Bo jak kran odkręcam, to mi się krople wykraplają*.

Zaspałam. We wtorek. Malowniczo, koncertowo. O 6.55 dzwoni (do mnie) budzik. Dzwoni, więc odbieram. Naciskam co popadnie. Czyli dwa razy zielony- chyba... Nie działa, nadal dzwoni. Orientuję się, że żeby wyłączyć budzik, należy nacisnąć czerwony przycisk. Robię to. Okazuje się, że taka kombinacja usypia budzik na amen, pomijając 17 moich pięciominutowych drzemek. Zasypiam. Budzę się. Natychmiast dopada mnie silne przekonanie, że coś jest nie tak. Słabą pospaniową dłonią sięgam po leżący obok telefon. Ósma czternaście. Nie wiem, jakie są dwa najpiękniejsze słowa, które można wypowiedzieć z samego rana zaspanym głosem. Pewnie kocham cię, albo zwyczajne dzień dobry, jeśli wypowiadane ładnymi ustami. Moje pierwsze dwa słowa? Ja pierdolę. Co dziwne, nie zrywam się, nie zaczynam w popłochu zakładać bielizny, dwóch różnych skarpetek, olewając rozczesanie włosów. Zasypiając ponad godzinę, nie mogłam zrobić nic innego, jak tylko poddać się karmie, i jechać godzinę później, niż powinnam.
 
Kobieta pracująca jestem! Żadnej pracy się nie boję. Naprawianie kranu.
 
A poza tym, co u mnie? Próbuję zwolnić tempo. Trochę mi się udaje, bo są ferie, i mam mniej pracy, nie mam wolontariatu, lekcji hiszpańskiego i francuskiego. Nawet nie szłam ostatnio na lekcje pianina. Tylko na pole dance uczęszczam i nabijam kolejne siniaki na stopach, ramionach i biodrach. Udaję, że uprawiam slowblogging - że z własnego wyboru nie wrzucam trzech postów tygodniowo, tylko wysmarowuję wysmakowane zdania i składam je w coś wartego przeczytania (ha. ha.).
 
A w weekend była Iza! Miał być szał, imprezy, drinki z parasolką, karnawał w Rio na Górnym Śląsku. Skończyło się na tym, że wymieniłyśmy się zarazkami i w niedzielę obudziłyśmy się takie chore i z takim (kacowym?! jak to możliwe?!) bólem głowy, że zaczęłyśmy się zastanawiać, czy aby na pewno w sobotę nigdzie nie byłyśmy, czy może była TAKA impreza, że nawet nie pamiętamy, że w niej uczestniczyłyśmy. Zanim jednak nastąpił kac, próbowałam swoich sił w byciu Złotą Rączką. Bo od dłuższego czasu w łazience kapała woda. Musisz coś zrobić z tym kranem, powiedział M.- bo rachunki za wodę będziesz miała ogromne- dodał. Dlaczego w łazience kapie ci woda? - pyta inny, a ja mam ochotę powiedzieć, że dla KAPrysu, kurwa. Ale to później, bo najpierw, jak głupia, tłumaczę się ze swojej przestrzeni życiowej i z tego, że tu były wymieniane głowice, gałki i uszczelki i ciągle coś się psuje, i będę musiała kupić baterię, i że jasne, może mi wymienić, jeśli chce, ale to nie dziś. A z każdym kolejnym dniem, woda leciała większym strumieniem, w miednicy przybywało, licznik nabierał prędkości. Co gorsza, woda leciała nawet, gdy zakręciłam zawór. By zrobić herbatę, nadstawiałam garnek (aha, bo w tym samym czasie spaliłam czajnik) i dawałam sygnał (ani świetlny, ani dymny, ani komórkowy, zwyczajny, krzykiem) Izie: JUUUUŻ! Iza odkręcała zawór, czekała, aż spłynie wystarczającej ilości chlorowanego płynu z Goczałkowic i aż drugie: JUUUUŻ! pozwoli jej na fajrant. Śmiejemy się, że jak wyjedzie, będę musiała dać ogłoszenie, że najmę do pracy do manipulowania zaworem z wodą, ewentualnie do naprawy baterii. Nie wzywam hydraulika, bo wszyscy polscy przystojni hydraulicy już dawno emigrowali i teraz przepychają rury Francuzkom, a tu zostały stare dziady. Przylazłby taki, świecił rowem, śmierdział wódą, komentował moją nieporadność, a za wymianę uszczelki, zgarnął 50 złotych. Nie. Nie zgadzam się. Nie pozostaje mi nic innego, jak zmierzyć się z kranem w pojedynkę, w boju o niezależność. Otwieram skrzynkę z narzędziami (wcześniej, przewracając nie-swój-rower, kurwując na czym świat stoi, przeklinając w myślach wszystkie pedały rowerowe oraz owych pedałów właściciela, cedząc przez zęby, że mógłby pedały i resztę roweru zabrać.) i wyjmuję wszystkie możliwe klucze i śrubokręty. Manipuluję narzędziami, dokręcam głowicę. Nic to nie daję. Wymieniam głowice w łazience na te z kuchni. Zakrzykuję do Izy, że jak to naprawię, to żaden facet nie będzie mi już potrzebny.  Gdy wszystkie śrubki są na miejscu, powiadamiam Rudą, że nie kapie, na co ona pyta, czy odkręciłam zawór. Jasne, że nie. Odkręcam. Woda z baterii wypływa niczym Niagara, słyszę też głośny syk dochodzący zza ściany i jeszcze głośniejsze, strwożone: Maaaaaadziaaaaaaa! (ze strachu zapomniała, że zwykle mówi do mnie po nazwisku) Stóóóóój!!!!!!!!!!!! Wiedziałam, że nie zakręciłam głowic w kuchni, przecież. Nie przewidziałam jednak w moim humanistycznym umyśle, że jak zostawię tam taki otwór, to kranówka wytryśnie z niego radośnie w rytmie dubstepu, zalewając CAŁĄ kuchnię. Nie przesadzam, dobrze, że okna nie wybiło. Przychodzę obejrzeć straty. Wszystko pływa, ja umieram ze śmiechu, wyobrażając sobie jak ta woda wystrzela poziomo, strasząc Izę i cały mój zwierzyniec. Zmieniam gałki. Kiedy zawór jest zakręcony - kapie. Kiedy odkręcony - nie da się zakręcić wody gałką. Już się nie śmieję, wpadam w stan lekkiej irytacji. Zastanawiamy się wspólnie, komu zrobić przemiłą niespodziankę, zjawiając się z walizką i mini zoo na progu, mówiąc: sorry, mam w domu wszystko popsute, wprowadzam się, póki samo się nie naprawi. Postanawiamy też, że następnego dnia wykąpiemy się na basenie - czynu dokonujemy. Sauna i jacuzzi na chwilę polepsza nasz stan zdrowia, po południu możemy grać w gry (nie w domu, żeby nie słyszeć irytującego kapania).

W razie, gdybyście byli ciekawi... W poniedziałek poszłam po głowice. Wymieniam. Nie kapie. Moją pierwszą reakcją jest głośne radosne "TAAAAAAAAK!", tak dawno nie wykrzykiwane przeze mnie w ramach żadnej ogromnej satysfakcji. Potem skaczę i klaszczę w dłonie jak mała dziewczynka.
 
Ja sobie nie poradzę?
 
________________________________________________________________________________________
 
Skoro już żaden mężczyzna mi niepotrzebny, wpieprzam pączki. Dużo. Łudzę się jeszcze, o naiwna, że pójdą w cycki.
 

*tytuł to cytat. Z Maryli-Wtedy-Jeszcze-P-studentki-chemii-dużo-później-matki-Madeleine-autorki-bloga-tego.

przypis- moja mama ma jednouderzeniowe [r] - tak, wiem, że Wam to nic nie mówi... Nie drży jej to [r] jak powinno, przynajmniej nie zawsze, głównie wtedy, kiedy [r] się nagromadza. Matka logopedy, nieźle, nie?
Wykładowca jakichś chemicznych przedmiotów również cierpi na tę przypadłość, ale moja matka na pierwszych zajęciach tego nie wie. Matka- studentka robi jakieś czary mary z kranami, czegoś nie jest pewna, więc mówi do wykładowcy:
-Bo jak kran odkręcam, to mi się krople wykraplają (z tym swoim jednouderzeniowym [r])
Wykładowca myśli, że matka się z niego naśmiewa, przedrzeźniając go. Odpowiada ze złością (z tym swoim jednouderzeniowym [r])
-To dobrze, że jak pani kran odkręca, to się pani krople wykraplają!
Matka- studentka wyzywa go od chamów (w myślach, oczywiście).
Ale potem się lubią.
Bo jak tu nie lubić Matki logopedy-autorki bloga?
 
KONIEC.
 

19 komentarzy:

  1. No proszę moja prośba o kolejny wpis spełniona. Ale jednocześnie mi głupio bo jak ja zepsułem kran to... musiałem wezwać fachowca (co gorsza moja firma świadczy usługi powiązane z hydrauliką;-)

    Pozdrawiam ;-)
    Dżej Kej Dablju

    OdpowiedzUsuń
  2. Stoicki spokój przy tym zaspaniu. Ja bym sie zerwał, ubrał w dwie minuty i wybiegł. Ale też zależy gdzie bym miał być. Bo jeśli sprawa mało ważna to może i bym odpuścił, wyluzował i pojechał godzinkę później. Nie pamiętam, czy kiedykolwiek zdarzylo mi się gdzieś zaspać, chyba już bardzo dawno nie...

    OdpowiedzUsuń
  3. Witam
    Z tym wołaniem hydraulików to kiedyś miałem podobny problem, byłem zaganiany pracą i nie chciało mi się nawet tego wymieniać. Zawołałem specjalistę i policzył sobie 100 zł , po czym za 2 dni znowu było to samo, zdenerwowany opłukałem wszystko założyłem wszystko jeszcze raz i po dzień dzisiejszy nic nie kapie. Czasami lepiej samemu.Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  4. Na zaspanie jest jeden baaaardzo skuteczny sposób :) Zostawić budzik w najodleglejszym punkcie sypialni/ względnie w drugim pokoju. Wtedy opcja - drzemka nie działa, a jak już się człowiek ruszy z łóżka, żeby to ustrojstwo wyłączyć to się zreflektuje i do łóżka nie wróci. Uuu, szacunek, ja się kranów nie tykam, po tym jak kiedyś pół chaty zalałem :P)

    OdpowiedzUsuń
  5. Witam Jakubie no bardzo ciekawy pomysł nam tu przedstawiłeś. Osobiście muszę stwierdzić, że nie znałem go wcześniej. Wypróbuję go w najbliższej przyszłości zobaczymy, czy podziała i spróbuję się podzielić tutaj moimi spostrzeżeniami.

    OdpowiedzUsuń
  6. Najgorsze jest to , że człowiek zasypia bo tak naprawdę potzrebuje tego snu a zawsze jest cos innego do roboty i nigdy nie można się porządne wyspać a potem , żeby wstać trzeba po 20 dzemek nastawiać;o) Ja tam jak od razu nie wstane to potem zawsze jestem spozniona, dobrze, że mam taka pracę , że te 15 min zawsze gdzieś się zapomni;)

    OdpowiedzUsuń
  7. Hej :) Juz sobie zaplanowałem przyszla sobote, wiem, ze jak tylko wstanę i uporam się z kilkoma codziennymi obowiazkami, zrobię sobie ciepłą kawę i usiądę przed komputerem. Smialo mozesz isc w tym kierunku i jeśli jeszcze tego nie robisz, zaczac pisac za pieniadze :) Znam parę osob, które tak zarabiaja i muszę Ci powiedziec, ze nie zarabiaja zle :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Zawsze wieczorem, po powrocie do domu, po kąpieli i zjedzeniu kolacji, robie sobie ciepla herbate i siadam do komputera, by moc sprawdzic czy na Twoim blogu nie pojawił się jakiś nowy, ciekawy wpis. Stanowczo piszesz zbyt rzadko :D Swietnie prowadzony blog, naprawdę znasz się na rzeczy, a to wazne, ponieważ nie lubie ludzi, którzy wypowiadaja się na tematy o których nie maja zielonego pojecia, w Twoim przypadku jest jak najbardziej w porządku, dlatego tez tak chetnie czytam Twoje wszystkie wpisy :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Heeej! :) Wlasnie skonczylem czytac WSZYSTKIE Twoje wpisy, nie klamie, naprawdę przeczytalem wszystkie :) Swietnie piszesz, jednak muszę Ci powiedziec również o czymś co mnie smuci, a wiesz co to jest? Znow zaczynam odczuwac potrzebe czytania Twoich tekstow, mam nadzieje, ze niedlugo pojawi się cos calkiem nowego :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Jeśli tak jest jak pan piszę to pewnie coś nie tak z kranem jest.

    OdpowiedzUsuń
  11. Moim zdaniem ten wątek naprawdę jest bardzo ciekawy.Dodatkowo jestem pewny że tym wątkiem zainteresuje się bardzo dużo osób.

    OdpowiedzUsuń
  12. Bardzo dobrze że wpadłem na ten blog bo teraz będę wiedział bardzo dużo.Nawet za dużo.

    OdpowiedzUsuń
  13. Ten blog na pewno jest prowadzony przez bardzo mądrą osobę.Jestem tego pewny.

    OdpowiedzUsuń
  14. Mój przyjaciel wczoraj polecił mi bardzo ciekawy artykuł na stronie https://www.kreatywna.pl/ .Ja ten artykuł przeczytałem bardzo szybko.

    OdpowiedzUsuń
  15. Na tym blogu na pewno zostanie bo jest bardzo dużo ciekawych wpisów.Nawet mojemu bliskiemu przyjacielowi polecę ten blog.

    OdpowiedzUsuń
  16. Mój przyjaciel kilka tygodni temu polecił mi bardzo dobrą firmę agencja interaktywna .Ta firma bardzo dobrze robi pozycjonowanie i naprawdę warto z tej firmy skorzystać.

    OdpowiedzUsuń
  17. Bardzo ciekawy blog. Przyjemny sposób pisania wpisu.

    OdpowiedzUsuń
  18. Kilka tygodni temu dowiedziałem się o tym blogu. Moim zdaniem ten blog naprawdę jest bardzo ciekawy.

    OdpowiedzUsuń
  19. Lucky Club Live - Play Live Slots For Fun
    Lucky Club Live, play and win cash prizes. Lucky Club Live is a social casino where you can luckyclub.live connect with friends and experts, share experiences and connect

    OdpowiedzUsuń

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...