Dotyk

 Foto: Anna Borowicz:  nieoceniampookladce.blogspot.com

Za oknem śnieg, w uszach Domowe Melodie grają Miłosną . A w duszy nastrój równie zimowo- sentymentalny. Skoro tak, niech będzie o wspomnieniach. Co pierwsze pojawia się w Waszych głowach, gdy wspominacie coś, lub kogoś? Czy jest to obraz, dźwięk, zapach, a może dotyk? Ja jestem słuchowcem, dlatego nigdy nie musiałam się za dużo uczyć, jeśli uczęszczałam na zajęcia, ale... ale to właśnie dotyk jest najlepiej rozwiniętym u mnie zmysłem. Kiedy zagłębiam się w przeszłość, bez trudu potrafię przywołać wszelkie kinestetyczne wrażenia. Drzwi szafy na mojej pierwszej studenckiej stancji, bezpieczne ramiona taty, klamki i drewniane deski podłogowe w domu babci, pierwsze pocałunki, dłonie bliskich, królicze uszy i koci szorstki język, hamak na działce, strony ukochanej książki, ciepło kserowanych artykułów, drożdżowe ciasto, strupy na kolanach. I-tak-dalej. Większość z tych odczuć to przeszłość, więc cieszy mnie ta czuciowa (nad)wrażliwość. Od zapamiętywania twarzy i miejsc mam zdjęcia. Głos może zostać nagrany. A dotyk? To ode mnie zależy, jak długo będę go pamiętać. Prawie równie dobrze pamiętam zapachy- na szczęście tylko te przyjemne ;). Niesamowite, jak pewne elementy potrafią wbić się w pamięć. Z tą moją wrażliwością jest też pewien problem- raczej kiepsko znoszę ból. Wszyscy zawsze się śmieją "Ojej, jakaś ty wrażliwa", kiedy klnę, bo się o coś uderzę, albo gdy protestuję, bo ktoś mnie nęka wbijaniem palców w żebra :>. Cóż, taka jestem, przykro mi :P. Skoro już jesteśmy przy bólu... Mały teaser tego, co zaprezentuję Wam niebawem (jak się całkiem zagoję ;))

A jakie są Wasze wspomnienia? Naznaczone dotykiem, obrazem, dźwiękiem...? Chętnie poczytam o tych najmilszych :).
Buziaki, M.