Dlaczego w ogóle piszę bloga?

No właśnie, dlaczego? Mogłabym napisać "BO TAK!" i na tym zakończyć ten post :D. Albo napisać "aaaa, nieważne!", co ostatnio jest moim ulubionym hasłem (ale takim na żarty, a nie nostalgicznie-dramaqueenowo!) Piszę, bo lubię. O lubieniu pisania już pisałam- albo raczej wspominałam. Dla kogo piszę? Dla siebie? Też. Niedawno (na jednym blogu, a jakże!) przeczytałam, że blogerzy mają zawyżone poczucie własnej wartości- wyobrażają sobie, że ileś tysięcy osób będzie chciało czytać te wszystkie bzdety. Cóż, coś w tym jest. Czasem nawet lubię siebie poczytać- bo ja sięgam tylko po literaturę z górnej półki! No dobra, żartuję :D. Ale kiedy wracam do swoich starych tekstów (najczęściej tych z blogiem niezwiązanych), to myślę sobie, że nie są takie złe. Że może faktycznie mam lekkie pióro, którym nabieram (klawiaturowy) tusz z kałamarza. Być może to pióro zostało mi przekazane w genach. A może w spadku? Jakiś czas temu, trafiłam na list mojego taty do babci (tzn mojej babci, jego mamy) i muszę Wam powiedzieć, że śmiałam się i płakałam na zmianę. Bo było zabawne i tak bardzo... moje. I z żalu, że nie mu tego nie powiem. A byłby TAKI zadowolony, że jestem do niego podobna- w kolejnej dziedzinie. Eh, tato... Nie smęcę już, za duża jestem! Wracając do tego, że lubię pisać, a do tego jestem tak zboczona, że lubię to potem czytać... Czytuję (regularnie) inne blogi. Wsiąkłam w ten świat tak, że już nie ma odwrotu. Nałogowo sprawdzam subskrybcje, bo może pojawił się nowy wpis u kogoś. Ciągle przybywa mi tych blogów. Czasem są to blogi handmade'owe, inspiracyjne, czasem kulinarne. Najczęściej totalny offtop. Jeśli coś odbiega od tematów najpopularniejszych na blogach (w zależności od sezonu: moda, gotowanie, taniec na lodzie z surykatką)- jak ja, siedemnaście razy podczas tego posta, na pewno zwrócę na to uwagę. A jeśli blog pisany jest lekką klawiaturą, to już w ogóle jest fantastycznie! Przez lekką klawiaturę mam na myśli: szczyptę humoru, nutę sarkazmu, łyżkę nostalgii, 0000,1 przekleństw i jeszcze dobrą tematykę- bliską ludziom. Może nie każdy temat się nadaje- bo jeśli chce się pisać o gównach, to nie można robić tego w gówniany sposób ;). To moje życiowe motto, wytatuuję je sobie. Na czole i na bank :P. Jeszcze tylko jedna sprawa. Jak, Waszym zdaniem, powinna wyglądać szata graficzna mojego bloga? Co trzeba zmienić, żeby było lepiej, ładniej, czytelniej? Chcę zmienić to główne zdjęcie, bo mi się znudziło i jest za duże (po za tym, usłyszałam: włączam stronę, a tam twoja wielka twarz. Damn, nie chcę wielkiej twarzy w Sieci. Moja twarz jest wystarczająco wielka w realu.). Czekam na propozycje! Moich Wam nie zdradzę, bo jak  mojej głowie wygląda to lepiej :P.

Buźka, Wasza Lena (bo kocham ten skrót mojego imienia!)

Ps. Czy znacie jakiś darmowy program do przerabiania zdjęć na takie, które wyglądają jak zrobione Polaroidem?