Miłosna

Zalatana jestem. Psy, koty, antybiotyki, domy, kurze, złamane ręce i serca, cudze dzieci, pociągi, obiady. Nic się samo nie zrobi i nie zrośnie. I nic nie chce czekać. A najbardziej ja- na pociąg, który spóźnia się 40 minut. Miałabym dla Was 2 przepisy, ale nie mam jak zrobić zdjęć. Aparat rozładowany, a kabelek do akumulatora zniknął w niewyjaśnionych okolicznościach. Ja nie wiem, o co mu chodzi. Temu kablowi. Już drugi raz mi tak robi. Szukam go, a on przeskakuje z miejsca na miejsce i bawi się ze mną w ciuciubabkę. Podły. Nie mam czasu na takie zabawy! No i za stara jestem! Na dupoloty też już jestem za stara, bo lodowa rynna, na której nabieram zawrotnej szybkości prawie wcale mnie nie śmieszy. Zamykam oczy i nawet zapominam się modlić z wrażenia. A dupolot w ręce, nad głową. Na dupie siniak wielkości śliwki i równie intensywnego koloru. Ale to był dobry weekend.

 Jak znajdę kabel z aparatu, to Wam pokażę, jakie mam ładne lampki na ramie łóżka! A teraz dzielę się doskonałą piosenką, która wywołuje u mnie taki koktajl emocjonalny, że chyba nie zdołam  go wypić. Zachłyśnijcie się Miłosną- ja zbieram obolały tyłek i roztrzęsioną duszę do pracy. Niech moc będzie z Wami (bo dziś poniedziałek).

Ps. Przypominam o Candy: tutaj :)